Ritme

Het is nog lastig om in een ritme te komen. Maar door dat wel zoveel mogelijk te proberen, hoop ik dat het allemaal wat gaat wennen en het wat minder intensief wordt.

Mijn wekker gaat om 7.00 uur. Douchen en met een kopje thee zit ik een uurtje alleen in de woonkamer. Ingrid en Sam zijn ook vaak op tijd wakker, maar blijven op hun kamer, ook even rustig opstarten. Meestal doe ik een puzzeltje of Duolingo, vandaag mijn blog. Ik heb ook het winterlichtje aangezet, we zien niet veel daglicht hier en dan krijg ik nog iets van 'licht' voor de aanmaak van melatonine. Als het droog is, gauw even naar buiten voor wat daglicht en frisse lucht.

Om negen uur begint de les tot half elf met een theepauze van een half uur. Dan met anatomie aan de slag tot half één. Met een lange middagpauze van anderhalf uur, kunnen we even naar buiten (als het droog is) en 's middags krijgen we training in de techniek. Om vier uur is het klaar en tijd voor bijkomen, koken, huiswerk etc. Om een uur of tien gaan we slapen. Moe van alle indrukken, Engels praten heel de dag en nieuwe kennis opdoen.

We zijn bij anatomie begonnen met de wervels. Veel nieuwe termen, maar wel in behapbare stukken, elke dag een beetje meer. We hebben een tafel extra gekregen, in de cottage is niet veel ruimte om je af te zonderen en aan de eettafel zitten geeft nu al klachten in nek en rug. Studeren doen we dus in de woonkamer met elkaar. Ben wel benieuwd hoe dat gaat tegen de tijd dat we examen hebben, dan kan dat wel wat irritaties opleveren. Voor nu gaat het heel goed met ons drieën. 

Koken gaat goed, wel weer anders dan in Nederland, andere keuze in groente en vlees en proberen in te schatten om voor 3 personen te koken. Maar tot nu toe krijg ik geen klachten. Woensdagmiddag waren we vrij, dus met een paar meiden naar Wroxham gereden en boodschappen gedaan. Bij Roys, dit is een familiebedrijf sinds 1895 en ze hebben inmiddels een monopoly in Wroxham met een warenhuis, supermarkt, apotheek, bouwmarkt, tuincentrum en een benzinestation. Roys everywhere..

Fijn om er even uit te zijn. De meeste hier zijn niet eerder in Engeland geweest. Ik vind het altijd leuk om in het buitenland in supermarkten en winkels te kijken, ook al is het een buurland, heel veel is anders. Op de parkeerplaats eindelijk de koplampstickers geplakt, want we rijden terug in het donker. Het links rijden gaat goed, maar het is telkens opletten dat je er aan denkt dat de auto's van rechts komen en dan bij een T-kruising de auto's voor je langs rijden naar je rechterkant, in plaats van linksom. Gelukkig heb ik bijrijders, die ook alert zijn en dan gaat het goed.

Voor vrijdag hebben we een borrel gepland staan. Even vieren dat de eerste week erop zit en van elkaar horen hoe het gaat. We zien de andere alleen bij de lessen, iedereen trekt zich toch terug in zijn cottage.